عوامل موثر بر مصرف انرژی استراحت

عوامل موثر بر مصرف انرژی استراحت
1. ترکیب بدن

توده بودن چربی (FFM) بافت فعال متابولیکی بدن، پیش بین مصرف انرژی استراحت است. بنابراین تقریباً 80 درصد تفاوت مصرف انرژی استراحت در بین افراد، به دلیل تفاوت در این بافت است. در ورزشکاران با عضلات بزرگتر به خاطر توده ی چربی بیشتر بدنی، متابولیسم استراحت تقریباً 5 درصد از افراد غیر ورزشکار بیشتر است.
اندام ها در تولید حرارت نقش دارند (تصویر بالا). تقریباً 60 درصد از مصرف انرژی استراحت مربوط به حرارت تولید شده به وسیله ی ارگان های دارای میزان متابولیکی بالا (HMROs) یعنی کبد، مغز، قلب، طحال و کلیه می باشد. در حقیقت، تفاوت در توده ی بدون چربی بین گروه های قومی ممکن است که با کل توده ی این اندام های دارای میزان متابولیکی بالا مرتبط باشد. تفاوت نسبتاً کم فردی در توده ی HMROs تأثیر معنی داری بر مصرف انرژی استراحت دارد.

3. جثه ی بدن

میزان متابولیکی در افراد که جثه بدنی بزرگتری دارند و افراد بلند و باریک بیشتر از افرادی است که جثه ی کوچکتر یا قد کوتاه تر و یا بدنی پهن دارند. برای مثال، اگر وزن دو نفر با هم برابر بوده اما یکی از آن ها قد بلندتر باشد، فرد بلندتر سطح بدنی بیشتر و میزان متابولیکی بالاتری خواهد داشت.
مقدار توده ی عضلات بدن با جثه ی بدن همبستگی زیادی دارد. برای مثال، کودکان چاق نسبت به کودکان غیر چاق، مصرف انرژی استراحت بیشتری دارند، اما وقتی مصرف انرژی استراحت برای ترکیب بدن، توده بودن چربی و توده ی چربی مطابقت داده می شود، هیچ تفاوتی در مصرف انرژی استراحت وجود ندارد.

4. آب و هوا

مصرف انرژی استراحت تحت تأثیر تغییرات شدید دمای محیط قرار دارد. مصرف انرژی استراحت افرای که در آب و هوای گرمسیری زندگی می کنند، معمولاً 5 تا 20 درصد بالاتر از افرادی است که در مناطق معتدل زندگی می کنند. ورزش کردن در دمای بالای 86 درجه فارنهایت نیز به دلیل افزایش فعالیت غدد عرق، بارمتابولیکی را تا حدود 5 درصد زیاد می کند. میزان افزایش متابولیسم انرژی در محیط بسیار سرد بستگی به عایق چربی بدن و لباس فرد دارد.

5. جنس

تفاوت های جنسی در میزان متابولیکی به طور عمده مربوط به تفاوت در ترکیب و جثه بدن است. در زنان که نسبت چربی به عضله بیشتری دارند، میزان متابولیکی 5 تا 10 درصد کمتر از مردان با همان وزن و قد است، هرچند با افزایش سن (پیر شدن)، این تفاوت ها کمتر می شود.

6. وضعیت هورمونی

وضعیت هورمونی می تواند بر میزان متابولیکی اثر بگذارد. اختلالات غدد درون ریز، مثل پرکاری و کم کاری تروئید، مصرف انرژی را به ترتیب افزایش و کاهش می دهد. تحریک سیستم عصبی سمپاتیک در هیجان احساسی یا استرس، سبب ترشح اپی نفرین می شود که گلیکوژنولیز و فعالیت سلولی را افزایش می دهد.
گرلین و پپتید YY هورمون های روده ای هستند که در تنظیم اشتها و هموستاز انرژی دخالت دارند. میزان متابولیکی زنان با چرخه ی عادت ماهانه تغییر می کند. برخی مطالعات نشان می دهند که در طی فاز لوتئال (برای مثال، فاصله زمانی بین تخمک گذاری و شروع عادت ماهانه)، میزان متابولیکی کمی افزایش می یابد. در طی بارداری، رشد رحم، جفت و بافت های جنینی همراه با افزایش تدریجی مصرف انرژِی پایه می شود.

7. دمای بدن

تب، مصرف انرژی استراحت را تا 7 درصد به ازای هر درجه افزایش دمای بدن بالاتر از 98.6 درجه فارنهایت یا 13% برای هر درجه افزایش دمای بدن بالاتر از 37 درجه سانتی گراد، افزایش می دهد. مطالعات بر روی بیماران بستری در بیمارستان نشان داده اند که افزایش مصرف انرژی در تب و همچنین زمان سرد شدن بدن بر حسب شرایط بیمار متفاوت می باشد.

8. سایر عوامل

مصرف کافئین، نیکوتین و نیز الکل، میزان متابولیکی را تحریک می کند. دریافت 200 تا 350 میلی گرم کافئین توسط مردان و تقریباً 240 میلی گرم توسط زنان، میانگین مصرف انرژی استراحت را به ترتیب 7 تا 11 درصد و 8 تا 15 درصد افزایش می دهد. مصرف نیکوتین، مصرف انرژِی استراحت را در مردان نزدیک 3 تا 4 درصد و در زنان 6 درصد افزایش می دهد. مصرف الکل توسط زنان موجب افزایش حدود 9 درصد مصرف انرژی استراحت می شود. تحت شرایط استرس و یا بیماری، بر اساس وضعیت بالینی، مصرف انرژی ممکن است افزایش یا کاهش یابد. مصرف انرژی در افراد چاق بیشتر است، اما در طی گرسنگی یا گرفتن رژِم به مدت طولانی توسط افراد مبتلا به بی اشتهایی عصبی کاهش می یابد.